Budynek kotłowni został wzniesiony ok. 1920 r. (elektrownia została uruchomiona 29.11.1920 r.), jako największy obiekt kompleksu elektrowni Bobrek. Autorami projektu budynku, podobnie jak całego zespołu, są architekci berlińscy, Georg i Emil Zillmannowie (w archiwum UM w Bytomiu zachowały się projekty budynku z lat 1917−18, sygnowane przez autorów). Od początku obiekt pełnił funkcje kotłowni (Kesselhaus). Architekci przewidywali powiększenie budynku w trakcie eksploatacji. Rzeczywiście, w latach 30-tych doszło do przedłużenia korpusu kotłowni o wąskie przęsło zach., w późniejszym czasie (lata 40-te ?) dobudowano jeszcze od zach. budynek stacji transformatorowej.
Budowla o cechach modernistycznych i formie typowej dla twórczości Zillmannów (modułowość układu, rytmiczne podziały ramowe z lizenami i pilastrami w wielkim porządku, kostkowe gzymsy, monumentalność, prostota i kubiczność brył, ceglana licówka). Architekci nadali budynkowi formę zbliżoną do budowli sakralnych (bryła przypomina układ bazylikowy), nadając jej symboliczny wymiar „świątyni przemysłu”.