Proces demineralizacji wody poprzedzony jest wstępną dekarbonizacją na reaktorze powolnym.

Dekarbonizacja ta wyposażona jest :

lasownik i zbiornik mleka wapiennego

reaktor powolny - 1 szt.

filtry żwirowe - 3 szt.

zbiornik wody zdekarbonizowanej

Demineralizacja składa się z 3 ciągów jonitowych o wydajności 15 m3 każdy.

W skład ciągu technologicznego podstawowego wchodzą następujące wymienniki jonitowe:

wymienniki kationitowe silnie kwaśne - 2 szt.

desorber CO2 - 1 szt.

anionit silnie zasadowy - 1 szt.

wymiennik dwujonitowy o złożu mieszanym - 1 szt.

wymiennik kationitowy silnie kwaśny tzw. Buforowy - 1szt.

wymiennik anionitowy słabo zasadowy

zbiorniki wody zdemineralizowanej po 20 m3  każdy - 2 szt.

Ważną inwestycją elektryczną, było zbudowanie w 1974 roku „10-cio polowej krytej rozdzielni 110 kV”, gdyż stara rozdzielnia napowietrzna 110 kV, była narażona na częste wyłączenia i awarie spowodowane zabrudzeniem izolatorów. Oczywiście po uruchomieniu nowej rozdzielni, stara została zlikwidowana.

W 1974 roku w ramach zadania inwestycyjnego rozbudowy ciepłownictwa wybudowano :

kocioł wodny WR 25 w miejsce byłych kotłów nr 15 i 17, wraz z urządzeniami towarzyszącymi.

Wymiennik ciepła nr 5, z układem pomp sieciowych i zasilaniem parowym wymiennika poprzez stację redukcyjno schładzającą lub z przelotni turbiny nr IV.

W 1976 roku wg projektu Energoprojektu Gliwice, wybudowano rurociąg ciepłowniczy magistrali „ północnej ”, które inwestorem była KWK Dymitrow.

W 1980 roku uruchomiono wymienniki ciepła nr 6 i 7 oraz wybudowano magistralę cieplną południową w kierunku osiedla Arki Bożka.

W 1987 roku uruchomiono rurociąg parowy do Zakładów Gumowych Górnictwa w Łagiewnikach a następnie wykonano odczep z tego rurociągu do kotłowni KWK Szombierki.

W 1992 roku w miejscu po zdemontowanych kotłach nr 20 i 18 zabudowano i uruchomiono :

kocioł parowy rusztowy OR 32, wraz z multicyklonem oraz zbiornik zasilający z układem pomp zasilających dla tego kotła i pomp do zasilania zbiornika. Kocioł ten posiada parametry pracy pracujących kotłów La Mont.

VI. Dane techniczne kotłów.

Kocioł nr 1 - nr fabryczny 7400, marki - BABCOCK

System okrętowy, ciąg naturalny z 3-ma rusztami łańcuchowymi,

powierzchnia ogrzewalna kotła 601,2 m2,

ciśnienie 18 atm.,

temperatura pary przegrzanej 3750C,

wydajność 16 t/h

Kocioł nr 2 - nr fabryczny 7401, marki - BABCOCK

System okrętowy, ciąg naturalny z 3-ma rusztami łańcuchowymi,

powierzchnia ogrzewalna kotła 601,2 m2,

ciśnienie 18 atm.,

temperatura pary przegrzanej 375 stopni Celsjusza,

wydajność 16 t/h

Kocioł nr 3 - nr fabryczny 7403, marki - BABCOCK

System okrętowy, ciąg naturalny z 3-ma rusztami łańcuchowymi,

powierzchnia ogrzewalna kotła 601,2 m2,

ciśnienie 18 atm.,

temperatura pary przegrzanej 375 stopni Celsjusza ,

wydajność 16 t/h

Kocioł nr 4 - nr fabryczny 7399, marki - BABCOCK

System okrętowy, ciąg naturalny z 3-ma rusztami łańcuchowymi,

powierzchnia ogrzewalna kotła 601,2 m2,

ciśnienie 18 atm.,

temperatura pary przegrzanej 375 stopni Celsjusza ,

wydajność 16 t/h

Kocioł nr 5 - nr fabryczny 6663, marki - BABCOCK

Ciąg naturalny, z 2-ma rusztami łańcuchowymi,

powierzchnia ogrzewalna kotła 480 m2,

ciśnienie 15,5 atm.,

temperatura pary przegrzanej 350 stopni Celsjusza ,

wydajność 12 t/h,

Kocioł nr 6 - nr fabryczny 4961, marki Steinmiiller

Ciąg naturalny, z 2-ma rusztami łańcuchowymi,

powierzchnia ogrzewalna kotła 56,7 m2,

ciśnienie 15,5 atm.,

temperatura pary przegrzanej 350 stopni Celsjusza ,

wydajność 12 t/h.

 rok budowy 1917,

 14.08.1919r - pierwsza próba wodna,

 9.03.1922r -urzędowe dopuszczenie do eksploatacji.

Kocioł nr 7 - nr fabryczny 6657, marki - BABCOCK

 Ciąg naturalny z 2 - ma rusztami łańcuchowymi,

 powierzchnia ogrzewalna kotła 480 m2,

 ciśnienie 15,5 atm.,

 temperatura pary przegrzanej 350 stopni Celsjusza ,

 wydajność 12 t/h,

Kocioł nr 8 - nr fabryczny 4960, marki Steinmiiller.

Ciąg naturalny, z 2-ma rusztami łańcuchowymi,

powierzchnia ogrzewalna kotła 456,7 m2,

ciśnienie 15,5 atm.,

temperatura pary przegrzanej 350 stopni Celsjusza ,

wydajność 12 t/h.

 rok budowy 1917,

 17.07.1919r - pierwsza próba wodna,

 9.03.1922r - urzędowe dopuszczenie do eksploatacji.

Kocioł nr 9 - nr fabryczny 6658, marki - BABCOCK,

Ciąg naturalny z 2-ma rusztami łańcuchowymi,

powierzchnia ogrzewalna kotła 480 m2,

ciśnienie 15,5 atm.,

temperatura pary przegrzanej 350 stopni Celsjusza ,

wydajność 12 t/h,

 rok budowy 1917,

16.05.1919r - pierwsza próba wodna,

23.11.1920r - urzędowe dopuszczenie do eksploatacji.

Kocioł nr 10 - nr fabryczny 4959, marki Steinmiiller

 Ciąg naturalny, z 2-ma rusztami łańcuchowymi,

 powierzchnia ogrzewalna kotła 456,7 m2,

 ciśnienie 15,5 atm.,

 temperatura pary przegrzanej 350 stopni Celsjusza ,

 wydajność 12 t/h.

 rok budowy 1917,

 20.06.1919r - pierwsza próba wodna,

 7.03.1922r - urzędowe dopuszczenie do eksploatacji.

Kocioł nr 11 - nr fabryczny 6659, marki BABCOCK,

Ciąg naturalny, z 2-ma rusztami łańcuchowymi,

powierzchnia ogrzewalna kotła 480 m2,

ciśnienie 15,5 atm.,

temperatura pary przegrzanej 350 stopni Celsjusza ,

wydajność 12 t/h,

rok budowy 1917,

 14.06.1919r - pierwsza próba wodna,

 26.11.1920r - urzędowe dopuszczenie do eksploatacji .

Kocioł nr 12 - nr fabryczny 4958, marki Steinmiiller,

 Ciąg naturalny, z 2-ma rusztami łańcuchowymi,

 powierzchnia ogrzewalna kotła 456,7 m2,

 ciśnienie 15,5 atm.,

 temperatura pary przegrzanej 350 stopni Celsjusza ,

 wydajność 12 t/h.

 rok budowy 1917,

 20.06.1919r - pierwsza próba wodna,

 7.03.1922r - urzędowe dopuszczenie do eksploatacji.

Kocioł nr 13 - nr fabryczny 6660, marki - BABCOCK,

 Ciąg naturalny z 2-ma rusztami łańcuchowymi,

 powierzchnia ogrzewalna kotła 480 m2,

 ciśnienie 15,5 atm.,

 temperatura pary przegrzanej 350 stopni Celsjusza ,

 wydajność 12 t/h,

 rok budowy 1917,

 14.06.1919r - pierwsza próba wodna,

 23.11.1920r - urzędowe dopuszczenie do eksploatacji.

Kocioł nr 14 - nr fabryczny 4957, marki Steinmiiller,

 Ciąg naturalny, z 2-ma rusztami łańcuchowymi,

 powierzchnia ogrzewalna kotła 456,7 m2,

 ciśnienie 15,5 atm.,

 temperatura pary przegrzanej 350 stopni Celsjusza ,

 wydajność 12 t/h.

 rok budowy 1917,

 4.09.1919r - pierwsza próba wodna,

 1.02.1922r - urzędowe dopuszczenie do eksploatacji.

Kocioł nr 15 - nr fabryczny 6661, marki - BABCOCK

Ciąg naturalny z 2-ma rusztami łańcuchowymi,

powierzchnia ogrzewalna kotła 480 m2,

ciśnienie 15,5 atm.,

temperatura pary przegrzanej 350 stopni Celsjusza ,

wydajność 12 t/h,

Kocioł nr 16 - nr fabryczny 8466, marki BABCOCK-WILCOX

Ciąg naturalny, z podmuchem strefowym, 1-no rusztowy,

powierzchnia ogrzewalna kotła 947 m2,

ciśnienie 18 atn.,

temperatura pary przegrzanej 425 stopni Celsjusza ,

wydajność 36 t/h.

 Kocioł ten przepracował - 368 807 godzin do jego demontażu.

Kocioł nr 17 - nr fabryczny 6662, marki - BABCOCK

Ciąg naturalny z 2 - ma rusztami łańcuchowymi,

powierzchnia ogrzewalna kotła 480 m2,

ciśnienie 15,5 atm.,

temperatura pary przegrzanej 350 stopni Celsjusza ,

wydajność 12 t/h,

rok budowy 1917,

 13.09.1919r - pierwsza próba wodna,

 23.11.1920r - urzędowe dopuszczenie do eksploatacji.

Kocioł nr 18 - nr fabryczny 8465, marki BABCOCK-WILCOX

Ciąg naturalny, z podmuchem strefowym, 1-no rusztowy,

powierzchnia ogrzewalna kotła 947 m2,

ciśnienie 18 atn,

temperatura pary przegrzanej 425 stopni Celsjusza ,

wydajność 36 t/h.

Kocioł nr 19 - nr fabryczny 7143, marki BABCOCK

Ciąg naturalny, 2-rusztowy,

powierzchnia ogrzewalna kotła 600 m2,

ciśnienie 18 atn.

temperatura pary przegrzanej 375 0 C,

wydajność 16 t/h

Kocioł nr 20 - nr fabryczny 7944, marki BABCOCK

Ciąg naturalny, 2-rusztowy,

powierzchnia ogrzewalna kotła 600 m2,

ciśnienie 18 atm.

temperatura pary przegrzanej 375 stopni Celsjusza ,

wydajność 16 t/h

Kocioł nr 21 - nr fabr. 9073, marki FAMO

 ciśnienie - 28 atm.,

 temperatura pary przegrzanej - 425 0 C

Kocioł nr 22 - nr fabr. 6269, marki Steinmiiller, rusztowy.

 ciśnienie - 28 atm.,

 temperatura pary przegrzanej - 425 stopni Celsjusza

 

Kocioł nr 23 - nr fabr. 28357 , marki BORSIG,

 pyłowy, młyny bijakowe.

 ciśnienie - 28 atm.,

 temperatura pary przegrzanej - 425 stopni Celsjusza

 uruchomiony 12.04.1942 r

Kotły Nr 21, 22, 23 osiągały sumaryczną wydajność około 157,5 t/h. i zostały w 1945 r. 

 z demontowane i wywiezione do ówczesnego ZSRR w ramach reparacji 

 wojennych.

Na miejscu w/w zdemontowanych trzech kotłów, zostały zbudowane kotły:

Kocioł nr 61 - nr fabryczny 453 ,

 kocioł ten do czasu jego demontażu w 1998 roku 

 przepracował 207 750 godzin

Kocioł nr 62 - nr fabryczny 454, kocioł ten do końca 1998 r

 przepracował - 219 608 godzin,

Kocioł nr 63 -nr fabryczny 455,

 kocioł ten do czasu jego demontażu w 1998 roku 

 przepracował 216 669 godzin

Są to kotły pyłowe produkcji szwedzkiej "La’Mont", z wymuszonym obiegiem wody za pomocą pomp przewałowych typu WT 200 z czego 2 szt. z napędem elektrycznym oraz 1szt.  „awaryjna” z napędem turbinką parową zasilaną parą z walczaka.

Kocioł posiada 3 sztuk młynów węglowych typu "ATRITOR 18" , wraz z podajnikami węgla surowego, produkcji angielskiej, o wydajności max 4,5 t/h każdy.

Rok produkcji 1951.

wydajność 79 t/h ,

ciśnieniu 64 atm,

temperatura pary przegrzanej 500°C.

Kotły wyposażono w urządzenia pomocnicze wspólne takie jak :

- 2 zbiorniki wody zasilającej o pojemności 7500 litrów wraz z odgazowywaczami,

- 3 pompy zasilające o wydajności ok. 270 m3/h każda i ciśnieniu 9,5 MPa

- 4 sztuki wentylatorów spalin sztucznego ciągu,

- elektrofiltry do oczyszczania spalin, typu pionowego, produkcji szwedzkiej,

Popiół wytrącony na elektrodach opada do lejów elektrofiltru skąd transportem pneumatycznym podciśnieniowym transportowany do zasobników popiołu znajdujących się w budynku odpopielania.

Wybudowano dwie równoległe nitki eksploatacyjne tzw. strona "bytomska" i strona "bobrecka."

W skład odpopielania wchodzi :

2 sztuki łamaczy żużla na każdym kotle wraz z układem rurociągów transportujących żużel, 6 sztuk pomp próżniowych - ssaw rotacyjnych, usytuowanych w budynku odpopielania pierwotnie u góry na poziomie + 20 m, następnie zniesionych na poziom 0,0 m do dobudowanej tzw. hali ssaw. Do oczyszczania powietrza nośnego służył - cyklon, multycyklon i filtr workowy usytuowane na poziomie + 20 m. Wytrącony popiół opada do bunkrów popiołu. Filtry workowe zostały zastąpione w późniejszym okresie filtrami pianowymi ustawione w hali ssaw.

Wywóz popiołu odbywa się hermetycznymi cysternami kolejowymi lub samochodowymi a jego załadunek prowadzony jest przy użyciu tzw. „rękawów załadowczych Mullera”. Popiół transportowany cysternami lokowany jest w podziemiach kopalń a transportowany samochodami wykorzystywany jest przez odbiorców indywidualnych w głównej mierze do produkcji prefabrykatów budowlanych.

Wcześniej popiół był wywożony wagonami samywyładowawczymi typu "Radwan"do Bezchlebia.

W miejscu zdemontowanych kotłów nr 15 i 17 wybudowano:

Kocioł wodny WR 25

nr fabryczny- 1403,

rok budowy - 1973,

wytwórca - RAFAKO - Raciborska Fabryka Kotłów,

próba wodna 18.11.1974 r

ruch próbny - 3.12.1974 r

pow. ogrzewalna - 1271m2 (578 + 704 m2- podgrzewacz wody),

cisn. oblicz. - 20 atn,

wydajność - 25 x 106 kcal / h,

temp. wody dopływowej - 55 -110 stopni Celsjusza ,

temp. u wylotu - 155 stopni Celsjusza .

Urządzenia towarzyszące:

multicyklon służący do oczyszczania spalin OMW 4/250/128 o wydajności 103 tyś m3/h

wentylator ciągu typu WPWDs -128/1,8 A + K o wydajności 130000 m3/h

Kocioł WR 25 do końca 1998 r przepracował zaledwie - 79 149 godzin, od momentu zainstalowania.

W miejscu zdemontowanych kotłów nr18 i 20 wybudowano:

Kocioł parowy rusztowy OR32,

nr fabryczny - 36423,

rok produkcji - 1983,

producent - FAKOP Sosnowiec,

ciśnienie dopuszczalne - 7 MPa,

temperatura pary wylotowej 500 stopni Celsjusza ,

pierwsza próba wodna - 11.07.1989r,

uruchomiony w 1992 r.

Urządzenia pomocnicze kotła stanową:

- multicyklon OMW - 4 - 250/128, skuteczność odpylania 78 - 88 %

- wentylator ciągu typu WPWD - 100/1,8 A+K, wydajność V=25 m3/s, silnik SF 355 x 8

 6 kV, 160 kW.

- zbiorniki zasilający o pojemności 28,9 m3 z odgazowywaczem i układem 2 sztuk pomp

 zasilających.

Kocioł ten do końca 1998 roku przepracował - 39 149 godzin, od momentu zainstalowania.

VII. Dane techniczne turbozespołów.

Turbozespół nr I. "WUMAG"

kondensacyjny, 1 - kadłubowy

nr fabryczny 331

rok budowy 1921

moc nominalna - 12,8 MW

para dolotowa - 13,0 atm., 350 °C

zużycie pary - 5,4 kg / kWh

-po wymianie kadłuba, uruchomiony ponownie 4.09.1937 roku.

generator SSW- nr fabr,529779 D, typu TMG ,rok budowy 1922,

Turbozespół nr II "WUMAG"

kondensacyjny, 1 - kadłubowy

nr fabryczny 357

rok budowy 1921

moc nominalna - 12,8 MW

para dolotowa - 13,0 atm., 350 °C

zużycie pary - 5,4 kg / kWh

- po wymianie kadłuba - uruchomiony ponownie 29.11.1937 roku

generator SSW - nr fab. 529778, typ FT 520/48, rok budowy 1922.

Turbozespół nr III "WUMAG"

kondensacyjny, 1 - kadłubowy

z przekładnią zębatą 2:1 - 1500 obr. generatora

nr fabryczny 628

 rok budowy 1936

moc nominalna -12,8 MW

para dolotowa - 13,0 atm., 350 °C

zużycie pary - 5,4 kg / kWh

- uruchomiony 29 listopada 1920 roku

- po wymianie kadłuba - uruchomiony ponownie 25.03.1937 roku

generator SWW - nr 528972D- wirnik generatora został w 1944 roku wywieziony do Rzeszy celem przewinięcia, następnie zabudowano inny z Zakładów Azotowych w Chorzowie , o nr fab. 529019 D z 1916r. Budowy.

Turbozespół nr IV "WUMAG"

kondensacyjny, z 1 upustem pary, 2 - kadłubowy

nr fabryczny 450

rok budowy 1927

moc nominalna - 25,6 MW

para dolotowa - 13,0 atm., 350 °C

zużycie pary - 5,4 kg / kWh

- uruchomiony 1.08.1928 roku

generator SSW - nr fab. 15045680 D, typ 520/56 , rok bud 1927.

Turbozespół ten do czasu jego demontażu przepracował rekordową ilość - 568 750 godzin, .

Turbozespół nr V  "WUMAG" - uruchomiony 13.04.1939 roku

nr fabryczny - 648

rok budowy - brak danych

moc nominalna - 28 MW

para dolotowa - 425 0 C

zużycie pary - 4,5 kg/kWh

Ta turbina została w 1945 roku zdemontowana i wywieziona do byłego ZSRR.

W miejscu zdemontowanego turbozespołu nr V, zainstalowano nowy turbozespół

Turbozespół nr V "Skoda",

rok budowy 1952

nr fabryczny - 2461

kondensacyjny z 4 upustami pary i podgrzewaczami regeneracyjnymi - 3 szt, jednokadłubowy, produkcji czechosłowackiej

moc nominalna - 35 MW 

Turbozespół ten do czasu demontażu w 1998 roku przepracował 251 553 godzin.

Turbozespół nr VI -„I-sza Brneńska”, rok budowy 1953

nr fabryczny - 2114

czołowy, przeciwprężny z regeneracją - 2 podgrzewacze

moc nominalna - 8,8 MW,

produkcji czechosłowackiej.

Turbozespół ten do końca 1998 r przepracował 225 057 godzin.

W hali maszynowni nad turbozespołami TGI - TGV zainstalowana jest suwnica elektryczna o udźwigu 45/5 Ton, natomiast w hali pompowni nad TGVI zainstalowana jest suwnica o udźwigu 12 ton.

VIII. Inne inwestycje.

W okresie powojennym równolegle z odbudową mocy elektrowni i rozbudową urządzeń podstawowych elektrowni, zadbano o budownictwo mieszkaniowe dla pracowników oraz o rozwój infrastruktury zakładu i produkcję uboczną.

W 1949 roku odbudowano z gruzów budynek mieszkalny przy ul.Witczaka 91, wydzierżawiony od Urzędu Miasta .

W 1950 roku wybudowano budynek zakładowej straży pożarnej.

W 1955 roku na terenie Elektrowni Szombierki ( na obszarze wydzielonym o powierzchni ok. 1 ha ) wybudowano Oddział Produkcyjny Termoizolacji Zabrze - "Fabrykę Waty Żużlowej" produkującą watę żużlową z żużla wielkopiecowego przy użyciu pary z Elektrowni.

W 1956 roku przekazano do eksploatacji nowy most dojazdowy do Elektrowni.

W 1957 roku została uruchomiona w ramach produkcji ubocznej pustaczarnia, produkująca pustaki typu "Alfa" , z żużla kotłów rusztowych. Produkcja ta cieszyła się w tym czasie dużym zainteresowaniem. Produkowane pustaki stosowano do budowy obiektów gospodarczych oraz do budowy garaży.

Ponadto w ramach produkcji ubocznej uruchomiono produkcję:

"ekspanzyny" do wyłączników elektrycznych ( w ramach produkcji antyimportowej)

płynu przeciwmroźnego do chłodnic samochodowych,

płynu do hamulców samochodowych,

tuszy wielobarwnych do przyrządów rejestrujących.

W 1957 roku wybudowano budynek mieszkalny przy ul. Pułaskiego 18 i ul. Solskiego 5 i 7 - w sumie 29 mieszkań ( 53 izby ).

W 1960 roku wybudowano budynek mieszkalny przy ul. Pułaskiego 20 i ul. Solskiego 4 i 6- w sumie 36 mieszkań ( 73 izby ).

W latach 1959 - 61 wybudowano 13 garaży dla pracowników przy ul. Olejniczaka 34 i Solskiego , oraz 4 garaże przy remizie strażackiej na terenie zakładu.

W 1960 roku zbudowano pięć domków campingowych, 4-ro osobowych w nadmorskiej miejscowości Pogorzelica Gryficka, które później zostały kilkakrotnie zmodernizowane a następnie wymienione na nowe.

W 1967 roku wspólnie z Elektrownią Chorzów, zbudowano przy dużym zaangażowaniu finansowym - (po Referendum Załoga przeznaczyła część pieniędzy z Funduszu Zakładowego) i pracy społecznej załóg obu elektrowni, jednopiętrowy dom wczasowy o 20-tu pokojach, w Sokołów